Een goed begin van de dag

Gisteren had ik een drukke dag, die goed begon op het treinstation.
Het wachthokje was net afgespoten waardoor de druppels nog op de ruit stonden, wat ik een mooi gezicht vond. Opeens zag ik iets dat ik al zovaak gezien had, maar nooit écht gezien had...
Soms worden lelijke dingen vanzelf mooi. Alles wat je te doen staat, is de elementen zijn werk laten doen en je er vooral niet mee bemoeien, een beetje zoals het sloophout van Piet Hein Eek mooi is door zijn verwering, was deze vogel prachtig door zijn weerbarstige aanwezigheid op die net afgespoten ruit, met die voorzichtig blauwe lucht erachter.

Ik was de enige aanwezige van dat station die het zag. Ik was de enige die op een bankje stapte om er een foto van te maken. Dat zag iedereen. Maar nog steeds zag niemand waarom, want niemand keek goed naar het plaatje dat ik zag, iedereen keek naar die rare snoeshaan die op een bankje stond met haar telefoon voor een oude sticker. Ik was de enige die de schat gevonden had.
Als je dag zo begint dat je met een glimlach op de (uiteraard vertraagde) trein staat te wachten, is 'ie al de moeite van het opstaan waard!