woensdag 29 februari 2012

Schubben in de maak

Al een tijdje werk ik aan de shawl die De Grote Designwedstijd van Studio in de Haak gewonnen heeft.
Het is een flinke klus en gaat niet zo snel als gehoopt, maar gelukkig voldoet het resultaat wel echt aan de verwachting. Hij is licht en koel, wat lekker is in de lente, zacht maar kriebelt niet en ziet er, al zeg ik het zelf, geweldig uit!


Ik ben er zelfs zo blij mee, dat ik hierna zo'n zelfde shawl voor mezelf wil maken en ben begonnen met het schrijven en tekenen van een haakpatroon, zodat jullie ook je eigen shawl met schubben kunnen maken.
Intussen haak ik geduldig door, hij moet nog een stukje breder worden.
Mijn zus, die hem gewonnen heeft, gaat de blits maken bij haar zoontjes en diens vriendjes. Want met zo'n groene schubbenomslagdoek kun je maar mooi de allerstoerste draak zijn! Gelukkig wel heel aaibaar.




I've been working on the shawl that won The Great Designcontest of Studio in de Haak.
It is a time consuming project but the result is so satisfying! It is light and cool, and therefor great for spring, and is very soft but doesn't tickle your skin, and, if I may say so myself, looks awesome!


I love it so much, that I decided to make such a shawl for myself too. I am also working on a tutorial and pattern so all of you lovely readers can make your own scale-scarf soon.


Inbetween, I crochet on. It has to grow a bit wider. My sister, who won the contest, will be the coolest mum for her two sons because owning a green scale shawl makes the coolest dragon! A furry sweet dragon, that is.

zaterdag 25 februari 2012

Overpeinzing in de lente

Ik heb het afgelopen weekend bijzonder akelig nieuws gekregen over een vriendinnetje, wat me behoorlijk bezig heeft gehouden. Daardoor heb ik minder blogjes gelezen en zelf ook minder blogjes gepost. Het voelt raar om vrolijke dingen te schrijven als je weet dat anderen het zo moeilijk hebben en je zelf ook steeds in je achterhoofd bezig bent met vragen als 'hoe kan dit nou?' en 'hoe kom je ooit weer over zo een schokkende gebeurtenis heen?'. Inmiddels is het nieuws wat bezonken en gaat het met de betrokkene naar omstandigheden goed, maar ze heeft nog een lange weg te gaan.

Gisteren liep ik van een drukke dag in mijn nieuwe baan terug naar het station, even met mijn neus in de frisse lucht. En net toen ik me bedacht dat er eindelijk wat relatief positieve ontwikkelingen in het verhaal zaten, presenteerde de lente zichzelf. De zachte lucht langs mijn wangen had ik nog niet zo opgemerkt, ik was te druk in mijn hoofd. Maar opeens realiseerde ik me dat ik het niet koud had, en dat ik temidden van de uitkomende bolletjes liep.



De zware omstandigheden waren op slag wat lichter en prompt had ik er vertrouwen in dat het steeds een stapje beter zal gaan. Met vallen en opstaan misschien, zoals het in de lente ook nog regent, maar een zomer is onderweg. Van te voren weet je niet hoe goed die zomer zal zijn, maar dat het aangenamer wordt is vrijwel zeker. En soms helpt een strenge winter je om de kleine dingen die de lente brengt, extra te waarderen....
Voor D.




I've had some realy awful news last weekend. That is why I didn't read much blogs, and didn't write much myself. It feels weird to read and write fun stuff, when you know someone who is going trough a unbelievable hard time, wich keeps you thinking about it as well.
Due to the circumstances, my friend is doing quite well, but she will have a long way to go.


Yesterday, I was walking to the trains from my new job. I was so busy thinking about the whole situation, that I didn't notice my enviroment. Suddenly, I found myself walking trough soft air, between fresh flowers in the grass.


The heavy circumstances became a bit lighter, and I realised that I just had to trust on everything getter a bit better along the way, like spring is evolving into summer after a cold winter. You never know if it will be a good summer, but you do know that cold days will be in the past soon.
And sometimes, a cold and long winter helps to see the greatness in the little things that spring brings...
For D.

vrijdag 24 februari 2012

Dekentje voor Mara

Ik liet al eens een onduidelijk fragmentje zien, want kadootjes moeten een verrassing blijven.
Daardoor helaas geen goede foto's bij daglicht, hij was op het nippertje klaar, maar werd erg goed ontvangen door de ouders van Mara en dat maakt het voor mij weer helemaal goed!




Hij is ongeveer 75 x 75 centimeter, gemaakt van punto met haaknaald 4.



I have showed little details before, but a gift has to be a surprise until given.
I didn't have the time to take good pictures in daylight, it was done right before we went to see little Mara.
Her parents were happy with it, and therefor, so am I!
It is aprox 75 x 75 centimeter, made with punto and a size 4 hook.

maandag 20 februari 2012

IRI5, Erika Iris Simmons

Zo af en toe kom je een kunstenaar tegen die je op slag gelukkig maakt. Omdat het werk je doet glimlachen, omdat lelijke dingen mooi worden, kille straten gezellig, gewone zaken bijzonder... Omdat je net even anders naar de wereld om je heen gaat kijken, wat de dagelijkse sleur even onderbreekt!

Ik liet jullie al eens muziekgerelateerde inspiratie zien, en heb weer een pareltje gevonden in diezelfde hoek...

Ik ben fan van Erika Iris Simmons aka IRI5, die van tape portretten maakt. Filmtape voor oude filmsterren, cassettebandjestape voor muziekanten uit de periode dat je muziek op cassettebandjes zette, en in je walkman luisterde.

Ook Beethoven werd vereeuwigd in zijn eigen medium:

En Dali in zijn eigen penseelstreken, hiervoor heeft ze prints van zijn schilderijen gebruikt om zijn eigen gezicht te reproduceren:



Every now and then I come across an artist that brings instant happiness. The work makes ugly things pretty, cold streets cozy and ordinairy things special. It makes you look at the world trough other eyes.
I showed you music related inspiration before, and found another one I just had to share.
I love the work of  Erika Iris Simmons aka IRI5, who uses old filmtape to show old moviestars and cassettetape to make musicians. She also made Beethoven out of his medium, and reproduced Dali out of print of his paintings. What a great artist!

vrijdag 17 februari 2012

Lenteshawl in de maak!

Ik liet jullie hier al mooi, zacht maar ook volijk groen garen zien.
Het is een beetje afhankelijk van de lichtval hoe fel het is, door de mohair in het garen glanst het een beetje waardoor het licht steeds anders valt. En dat blijkt dus erg mooi in het patroon dat ik haak!
Hier dezelfde garen bij beginnende schemer.
Ik gebruik Kid Light van Schachenmayr nomotta, kleur 67633 en haaknaald 5.
Het patroon gaat niet erg snel, maar de fluffy 'schubben' maken dat goed!




I showed you this great yarn here. It depends on the light on it, how bright the color is. The yarn contains mohair, wich makes it a bit shiny. I love the way it works with this pattern I am crochetening.
I use Kid Light from Schachenmayr nomotto, colour 67633 and needle 5.
The pattern doesn't go fast, but the fluffy scales make me forget all about that!

woensdag 15 februari 2012

Clipjes en knopen

Mevrouw Snoeshaan maakt zich op voor de voorjaarsfeestjes, en gaat zo de winterdip te lijf!
Met een fijn muziekje (Blaudzun), gekleurde kaarsen, wierrook en thee, want het is nog niet zo warm, maar ook met felle, vrolijke kleurtjes, diep groen, een schoteltje vol knoopjes en gezellige gehaakte bloemetjes...

Ik woon in het centrum van een klein stadje, waar op Koninginnedag de vrijmarkt letterlijk aan de andere kant van mijn voordeur begint. 
Toen we hier net woonden, hadden we Koninginnenacht gevierd in Utrecht en kwamen we met de eerste trein thuis. Na een paar uur broodnodige slaap kon ik er weer genoeg tegen om de deur uit te gaan, en bij het openen van de voordeur lagen twee mannen opeens languit in mijn gang... Ze hadden een kleedje voor de deur uitgerold en zaten met hun rug tegen de deur hun spulletjes te verkopen, totdat ik de deur open trok natuurlijk!

Dit jaar ga ik met een vriendinnetje van Studio in de Haak een tafel buiten zetten om wat klein haakwerk te verkopen, waaronder sieraden.  Ik had nog wat schuifspeldjes en clipjes met gehaakte bloemetjes erop, en vanmiddag zocht ik passende knoopjes om het af te maken. 
Wat een heerlijk werkje!





Mevrouw Snoeshaan is preparing for springparties, with some nice music, insence, tea and colourfull candles. That will keep the winterblues away!
In Holland, we have Queensday. Everybody can go to selected places in the city to sell their stuff. I live in the centre off a small city where this market start right in front of my door. This year, me and a friend will attend and sell some cute little crochet on my doorstep. I made some today, a real relaxing little job!

zondag 12 februari 2012

Valentijn-konijn!

Dit is Stijn, het valentijn-konijn!
Is hij niet schattig?

Gemaakt naar eigen ontwerp met Catania en haaknaald 3.



This is Stijn, the valentine-bunny!
Isn't he cute?

vrijdag 10 februari 2012

Zin in de lente

Het blijft koud, en hoewel ik hou van de witte wereld die hoort bij sneeuw, begin ik het minder leuk te vinden.
Het lijkt me gewoon eens lekker om dikke knoppen in de bomen te vinden, en die dan in de gaten te houden omdat ze elk moment kunnen veranderen in frisgroene blaadjes...
Niet meer bij de kachel, maar op het dakterras... Bloesem in de perenboom van de buren...
Ik droom lekker weg, terwijl ik met frisgroen garen een shawl haak!



It is freezing, still.
I like the white world that comes with snow, but I'm not enjoying it as much as I did.
I would love to find fresh green leaves, leave our heater and sit outside in the sun, blossem...
And so I dream about spring, while I crochet with the prettiest fresh green yarn and watch the tulips!

zondag 5 februari 2012

Een witte wandeling

Ik wilde de sneeuw in, naar het bos, een stukje schaatsen of wat dan ook, gewoon met mijn voeten in de sneeuw of op het ijs. Naar buiten! 

We besloten naar Mariënwaard te gaan, een mooi landschap in de buurt, waar water, een stukje bos, uitgestrekte velden, een prachtig dijkje en een geweldige notenlaan zorgden voor een fantastisch decor. Ik hoefde alleen maar te klikken...








I wanted to go outside, with my feet in the snow or on the ice, I wanted to feel and enjoy winter! We decided to go to Mariënwaard, a beautiful landscape nearby and had a great time with stunning views. All I had to do is click...

vrijdag 3 februari 2012

Sneeuw!

Vandaag liep ik na het werk met een fijne collega naar het station, door de krakende, verse sneeuw!
Heerlijk, en zulke mooie plaatjes! 

Aangekomen op Utrecht CS trof ik minder fijne plaatjes... Normaal staan deze borden echt vol, er vertrekken namelijk zo'n 30 treinen per uur vanaf dit station, maar nu stond er één trein met meer dan een half uur vertraging op, en die daaronder staat er wel op, maar met de mededeling dat hij niet gaat rijden...
Er werd omgeroepen dat maar erg weinig treinen rijden, en dat wat gaat rijden omgeroepen wordt. Ik besloot eens op het perron waar mijn trein altijd vertrekt te gaan kijken. Als het daar weinig hoopvol zou zijn na een half uurtje, kon ik altijd nog richting kroeg of op visite, daar maak ik dan geen drama van.

Gelukkig is zo'n vertraging vaak ook heel gezellig. Je moet daar een beetje de juiste mensen voor uitzoeken, niet iedereen houdt de moed erin, maar het hoeft geen droevige boel te zijn. Ik sprak een prachtig jong meisje, dat net op kamers woont in Den Haag en op weg was naar haar ouders. Ze vertelde dat ze kunstacademie en haar eigen was doet, ik vertelde dat ik in de verslavingszorg werk, en ook de was doe, maar zelden strijk. We deden een dansje om warm te blijven,  en gaven een applausje weg voor de uiteindelijk vertrekkende trein. Gezellig!

Toch was het wel heel koud, en dus heel fijn om thuis te komen. Daar stond meneer Snoeshaan in de keuken, de chocomel in de magnetron en de kachel te branden. Met een extra paar sokken en een dikke trui kroop ik onder de deken op de bank, met rechts uitzicht op de besneeuwde straat en voor me een warm plaatje. Wat is het fijn om thuis te zijn!


Vanavond blijf ik lekker binnen en pak ik er een fijn haakwerkje bij, ik ben weer druk met een kadootje.
Maar morgen wil ik weer naar buiten. Misschien eens kijken of ik mijn schaatsen nog pas, of lekker naar het bos... Ik hou van sneeuw!





Today, after work, I didn´t take the bus to the trains, I walked through the fresh snow!
I love how the world looks so different, so light and calm under this white blanket of snow.
But when I arrived at the trainstation, seeing the information on the boards that are completely full normaly did not make me happy... There where no trains leaving the station where about 30 trains an hour are supposed to depart.
Luckily, it can be great to be delayed. You have to find the right people, but you can have the best chats with strangers. Nobody is in a hurry, and you all have the same goal and at the same time, you all have some spare time to come through!
I met a lovely young girl, who told me she was in artschool and did her own laundry. I told her about my work and that I do laundry too, but don´t iron much.

Still, coming home was nice! I was frozen, and mister Snoeshaan was making dinner and hot chocolat for me, and I sat by the fire. Tonight, I´m staying in to finish some crochet, but tomorrow I´ll try if my ice-skates still fit, or visit the woods... I love snow!

woensdag 1 februari 2012

Bijna...

Meneer Snoeshaan en ik zijn blij met onze nieuwe gietijzeren braadpan.
We hoeven geen grote pan meer te lenen, en gaan helemaal los met rollades, beenhammetjes en kippetjes!

De Snoezepoes is ook blij, want er zat een kartonnen doos om de pan heen.
Die hebben een magische aantrekkingskracht op de poes. Hij kan ze gewoonweg niet weerstaan, en hij moet erin liggen. Meer verwacht hij er niet van, hoewel het wel lekker is als hij er fijn op kan kauwen, maar het belangrijkste is toch dat het zo lekker ligt.
Althans, als het past. Als het niet past, blijft hij draaien en klungelen, wil hij dan erin staan? Probeert toch maar te zitten. Maar zitten is niet zo lekker als liggen... Soms past het gewoon niet, ook niet na een half uurtje draaien en wringen. En dan moet je creatief zijn...


En drastische maatregelen nemen. Eerst het plastic zakje eruit, dat geeft toch meer ruimte.
Dan weer even zitten, erachter komen dat het nog steeds niet lukt er relaxed in te liggen, en dan de binnenkant van de achterpoot wassen. Dat brengt hem op ideeën, want met één poot in de lucht past al het andere er gewoon in!


Eind goed, al goed. Zo was heel huize Snoeshaan blij met de nieuwe aankoop.
Maar na een half uurtje besloot hij toch maar weer te gaan zitten en verder te kauwen op de randjes, hij had vast kramp van deze rare houding.

Jammer voor de Snoezepoes dat de wok niet aan vervanging toe is...



Mister Snoeshaan and I are happy with our new cast iron pan.
The Snoezepoes is happy also, it came in a cardboard box! He loves cardboard boxes! He cannot resist them, he has to lie in one as soon as it enters the house. There is something special about new boxes, they are always better than old ones. He loves to chew on the sides, but most of all, he wants to lie in them and relax.
When it fits, that is. If it does not fit, it is not that relaxed to have a new box. He keeps on turning en searching  for a way to put everything in there. So he stood in it for a while, decided to sit, than started washing his upperleg and what do you know, with one leg up in the air, all the rest can go in the box!
He stayed in it like that for a while, and than decided to sit again, and started chewing the edges. He must have had the cramps...
Too bad we didn't need a wok...