woensdag 26 februari 2014

Lentekriebels!

Eindelijk weer krokusjes!
Het park waardoor ik naar kantoor wandel staat bomvol, waardoor ik elke dag met een glimlach begin en overweeg mijn winterjas weer te verruilen voor mijn tussenjasje, en stiekem alweer zin heb ik mijn zomerjasje...


Een waardige foto van de week dus (hoewel hij weer te laat is, maar ach...)

Hebben jullie al lentekriebels?
Ik krijg enorm zin om kleurrijke slingertjes te haken om de lente te vieren, jurkjes en nieuwe sneakers aan te schaffen en kijk al enorm uit naar de eerstvolgende BBQ op ons dakterras... Maar eerst nog even genieten van de eerste lentekriebels!

vrijdag 21 februari 2014

Muziekdoosje voor Floor

Toen ik een muziekdoosje voor Kobe had gemaakt, vroeg een zwanger vriendinnetje of ik niet ook zo'n uiltje voor haar jongste spruit wilde maken. Hij zou in een donkerbruine boom komen te hangen, en ze wilde graag veel paars en grijs in het kamertje. 



Natuurlijk wilde ik dit voor haar maken, ik vind het altijd leuk om opdrachten uit te voeren voor vrienden, dus ik haalde grijze en paarse garens en ging enthousiast van start.


Ik was alleen niet zo slim geweest om aantekeningen te maken tijdens het maken van het uiltje voor Kobe, maar dacht hem best na te kunnen maken. Dat bleek toch wat lastiger dan gedacht, waardoor ik veel moest puzzelen, uittrekken, opnieuw haken, toch anders, dus nog een keer proberen...


Ik deed er dus wat langer over dan gehoopt, en maakte nu wél aantekeningen!
Inmiddels lijkt het muziekdoosje voor Floor best goed op het muziekdoosje van Kobe!

Ik werk het patroon verder uit en hoop het deze zomer op markten te verkopen, en misschien ook wel vanaf deze blog als daar behoefte aan blijkt te zijn. In elk geval zal de familie Uil nog wel wat groeien!

Voor de prachtige kleine Floor kocht ik nog een schattig paars pakje met uiltjes, waar zij ook lekker in kan groeien.

zondag 16 februari 2014

Valentijn bij de snoeshanen

In huize Snoeshaan doen we het hele jaar lief.
Ik hou daarom niet zo van opgelegde liefdoenerij, dus wij doen doorgaans niet zoveel met valentijn. 

Toch was ik wel blij verrast bij het zien van een straat vol mooie rode hartjes, ballonnen aan de lantaarnpalen en aan winkelgevels. Ik hou van dit soort gezelligheid op straat, ik kreeg tijdens de wandeling naar het station, die ik meestal met mijn verstand op nul maak, opeens een grote glimlach door deze rode harten.


Helemaal niks met valentijn is toch wel heel weinig, besloot ik...
Ik zette een lief maar stoer liedje op zijn facebookpagina, en kreeg een lief appje en hem terug.

En toen we dan toch wel in de stemming waren, vond ik dat we dat best door konden zetten na thuiskomst.
Sinds kort hebben wij een biologisch groentepakket van de stadsboerderij. Lekker en leuk, omdat je verrast wordt en weer creatief met eten om gaat. 

Daarom aten wij op valentijnsdag deze prachtige bietjes, want een klein beetje roze kan natuurlijk geen kwaad!


Meneer Snoeshaan vond het wel een goed idee om samen lekker te eten, maar houdt ook niet zo van het hele commerciële circus van valentijn, dus hij nam me zaterdag mee uit eten... Een hele smakelijke editie, deze valentijn!
Morgen weer naar de sportschool...

woensdag 12 februari 2014

I did it again... Babyvestje

Af en toe kan ik het niet laten, dan gooi ik bestellingen even aan de kant of stop ik halverwege een (POPPETJE) om iets anders tussendoor te maken.
Soms zijn ze ingewikkeld, soms raak ik juist verveeld, maar vaak heb ik tussen projecten door opeens zin om iets snels, zachts en liefs te maken, en dan maak ik graag een babyvestje.


Het haakt lekker snel weg (hoewel ik dit keer ontzettend veel draadjes weg te werken had) met het verstand op nul, vanuit mijn favoriete hoekje van de bank met mijn emaille theepotje en mok met heerlijk geurende thee bij de hand. Even ontspannen dus!
Doordat je van boven naar beneden haakt, heb je in no-time voor ogen hoe het wordt als het klaar is, wat mij altijd stimuleert door te haken.


Ik ben een beetje verliefd op dit vestje, op de kleurtjes, de zachte katoen (Rico Creative), de streepjes, de steken... Ik haak nooit met andermans patronen, ik draai liever zelf iets in elkaar, maar dit patroon heb ik nu voor de tweede keer gevolgd!


Wil je ook zo'n fijn vestje maken? Ga dan even langs op de blog van Vicarno's mama voor het haakpatroon van dit vestje!
Ik ga weer terug naar mijn opdrachten: een muziekdoosje en een babydekentje...
Daarover later meer!

donderdag 6 februari 2014

Naar buiten!

Ik heb ontzettend veel geluk dat ik mocht herstellen met gezellige Snoezepoes, mijn lieve verplegende sterrenkok en mijn heerlijke bank en warme houtkachel. Maar ondanks al die mazzel kan ik niet zo goed tegen lang binnen zitten, en werd de Snoezepoes het poseren voor de camera zat.

Na anderhalve week thuis was het tijd voor koude wangen tijdens een fijne wandeling door een heerlijk boeren landschap en bos. Heerlijk stevig doorstappen in de ondergaande zon, langs prachtige oude fruitbomen.


Onderweg werden we blij verrast door een prachtig veldje met sneeuwklokjes. Ik word altijd ontzettend blij van deze lieve bloemetjes, want na sneeuwklokjes volgen krokusjes en voor je het weet zit er weer blad aan de bomen en kun je zonder jas naar buiten.


Maar mijn vreugde rondom de sneeuwklokjes viel in het niet bij het grote geluk dat mijn kleine neefje ervaarde bij het zien van de grote witte molen. Bijna twee is mijn kleine vriendje, en toch al zeker een jaar is hij een enorme fan van molens. Het liefst ziet hij deze variant, maar een draaiend kruis is eigenlijk altijd goed.


Na zo'n wandeling hadden we een pannenkoek verdiend, dus in het laatste beetje zonlicht wandelden we naar het restaurant. Het kleine vriendje had genoten van de molen, zijn tante van de frisse lucht en ik geloof dat we allemaal heel blij waren met elkaars fijne gezelschap!


Je ziet duidelijk dat dit een gezinnetje is, ongemerkt liepen ze prachtig gelijk!
De pannenkoek was heerlijk, net als de rest van de middag. Daarom kon ik geen foto van de week kiezen, en breek ik maar weer de regels (het zijn per slot van rekening mijn eigen opgelegde regels) en bestempel ik de hele reportage als foto van de week!

Bedankt voor jullie lieve beterschapswensen, ik ben weer helemaal de oude!