Knopen, knopen en... knopen!

Truus was overvol.
Ik maakte een aantal armbandjes.
Truus was nog steeds een beetje te vol.
Ik kocht, per ongeluk, echt, heus waar, weer een knopendoosje in de kringloop, en Truus puilde opnieuw uit. Dusdanig vol was haar buik, dat ze letterlijk uit haar voegen barstte. Of eigenlijk dus uit haar scharnieren.
Meneer Snoeshaan moest eraan te pas komen, en dat zegt wat, want Snoeshanen vragen niet om hulp als dat niet van levensbelang is. Truus werd geopereerd en wordt nu liefdevol verzorgd om aan te sterken, en intussen wordt de kern van het probleem aangepakt; mijn verzameldrang wordt beheersbaar gehouden door mijn knutselwoede! Mooi in balans, en produktief ook nog, want de volgende marktkraam heeft er een heuse sieraden-lijn bij!

Truus was full. She was loaded, she couldn't take it and needed Mister Snoeshaan to take good care of her. She is recovering, and as I will not recover from the urge of buying button-boxes in the thriftshop, I made something, so the next box will fit in Truus again. At the same time, making new jewels for our next craftfair-stand!