Sneeuw!

Vandaag liep ik na het werk met een fijne collega naar het station, door de krakende, verse sneeuw!

Heerlijk, en zulke mooie plaatjes! 

Aangekomen op Utrecht CS trof ik minder fijne plaatjes... Normaal staan deze borden echt vol, er vertrekken namelijk zo'n 30 treinen per uur vanaf dit station, maar nu stond er één trein met meer dan een half uur vertraging op, en die daaronder staat er wel op, maar met de mededeling dat hij niet gaat rijden...

Er werd omgeroepen dat maar erg weinig treinen rijden, en dat wat gaat rijden omgeroepen wordt. Ik besloot eens op het perron waar mijn trein altijd vertrekt te gaan kijken. Als het daar weinig hoopvol zou zijn na een half uurtje, kon ik altijd nog richting kroeg of op visite, daar maak ik dan geen drama van.

Gelukkig is zo'n vertraging vaak ook heel gezellig. Je moet daar een beetje de juiste mensen voor uitzoeken, niet iedereen houdt de moed erin, maar het hoeft geen droevige boel te zijn. Ik sprak een prachtig jong meisje, dat net op kamers woont in Den Haag en op weg was naar haar ouders. Ze vertelde dat ze kunstacademie en haar eigen was doet, ik vertelde dat ik in de verslavingszorg werk, en ook de was doe, maar zelden strijk. We deden een dansje om warm te blijven,  en gaven een applausje weg voor de uiteindelijk vertrekkende trein. Gezellig!

Toch was het wel heel koud, en dus heel fijn om thuis te komen. Daar stond meneer Snoeshaan in de keuken, de chocomel in de magnetron en de kachel te branden. Met een extra paar sokken en een dikke trui kroop ik onder de deken op de bank, met rechts uitzicht op de besneeuwde straat en voor me een warm plaatje. Wat is het fijn om thuis te zijn!

Vanavond blijf ik lekker binnen en pak ik er een fijn haakwerkje bij, ik ben weer druk met een kadootje.

Maar morgen wil ik weer naar buiten. Misschien eens kijken of ik mijn schaatsen nog pas, of lekker naar het bos... Ik hou van sneeuw!

Today, after work, I didn´t take the bus to the trains, I walked through the fresh snow!

I love how the world looks so different, so light and calm under this white blanket of snow.

But when I arrived at the trainstation, seeing the information on the boards that are completely full normaly did not make me happy... There where no trains leaving the station where about 30 trains an hour are supposed to depart.

Luckily, it can be great to be delayed. You have to find the right people, but you can have the best chats with strangers. Nobody is in a hurry, and you all have the same goal and at the same time, you all have some spare time to come through!

I met a lovely young girl, who told me she was in artschool and did her own laundry. I told her about my work and that I do laundry too, but don´t iron much.

Still, coming home was nice! I was frozen, and mister Snoeshaan was making dinner and hot chocolat for me, and I sat by the fire. Tonight, I´m staying in to finish some crochet, but tomorrow I´ll try if my ice-skates still fit, or visit the woods... I love snow!