Overpeinzing in de lente

Ik heb het afgelopen weekend bijzonder akelig nieuws gekregen over een vriendinnetje, wat me behoorlijk bezig heeft gehouden. Daardoor heb ik minder blogjes gelezen en zelf ook minder blogjes gepost. Het voelt raar om vrolijke dingen te schrijven als je weet dat anderen het zo moeilijk hebben en je zelf ook steeds in je achterhoofd bezig bent met vragen als 'hoe kan dit nou?' en 'hoe kom je ooit weer over zo een schokkende gebeurtenis heen?'. Inmiddels is het nieuws wat bezonken en gaat het met de betrokkene naar omstandigheden goed, maar ze heeft nog een lange weg te gaan.

Gisteren liep ik van een drukke dag in mijn nieuwe baan terug naar het station, even met mijn neus in de frisse lucht. En net toen ik me bedacht dat er eindelijk wat relatief positieve ontwikkelingen in het verhaal zaten, presenteerde de lente zichzelf. De zachte lucht langs mijn wangen had ik nog niet zo opgemerkt, ik was te druk in mijn hoofd. Maar opeens realiseerde ik me dat ik het niet koud had, en dat ik temidden van de uitkomende bolletjes liep.

De zware omstandigheden waren op slag wat lichter en prompt had ik er vertrouwen in dat het steeds een stapje beter zal gaan. Met vallen en opstaan misschien, zoals het in de lente ook nog regent, maar een zomer is onderweg. Van te voren weet je niet hoe goed die zomer zal zijn, maar dat het aangenamer wordt is vrijwel zeker. En soms helpt een strenge winter je om de kleine dingen die de lente brengt, extra te waarderen....

Voor D.

I've had some realy awful news last weekend. That is why I didn't read much blogs, and didn't write much myself. It feels weird to read and write fun stuff, when you know someone who is going trough a unbelievable hard time, wich keeps you thinking about it as well.
Due to the circumstances, my friend is doing quite well, but she will have a long way to go.


Yesterday, I was walking to the trains from my new job. I was so busy thinking about the whole situation, that I didn't notice my enviroment. Suddenly, I found myself walking trough soft air, between fresh flowers in the grass.


The heavy circumstances became a bit lighter, and I realised that I just had to trust on everything getter a bit better along the way, like spring is evolving into summer after a cold winter. You never know if it will be a good summer, but you do know that cold days will be in the past soon.
And sometimes, a cold and long winter helps to see the greatness in the little things that spring brings...

For D.