Tadaaaah! De Pixeldeken

Wat heerlijk om jullie mijn pixeldekentje te kunnen showen!

Zoals altijd als ik een dekentje maak, verkeek ik me op de hoeveelheid werk. Op al die losse draadjes. Op de hoeveelheid garen die er in gaat...
Zoals altijd als ik een dekentje maak, ben ik blij dat ik klaar ben.
Soms ben ik blij omdat ik de klus zat ben en zin heb in iets anders, soms omdat ik een deadline gehaald heb, vaak ook omdat ik trots ben op het resultaat.

Ik was blij dat het af is om alle bovengenoemde redenen.
Maar ik had me nog niet eerder gerealiseerd dat je niet alleen een mooi gebruiksvoorwerp geeft aan de moeder. Toen ik mijn kersverse neefje heerlijk zag slapen onder dit dekentje, bedacht ik opeens dat je ook warmte, behaaglijkheid en zachtheid achterlaat in het bedje van zo'n klein kindje.
En dat maakte deze trotse tante ontzettend gelukkig!



I'm so happy to show you my pixelblanket!
Again, it was more work than I thought. Again, I was happy to finish it.
Happy because I wanted to start something new, happy because I made a deadline, happy because the result makes me proud.
But most of all, I was happy to realise that I didn't just give a nice handmade gift to my sister in law, but mostly glad and proud to leave warmth, softness and cozyness behind in the little bed of my newborn nephew. Now that's happiness!