Thee en rozen

Ik hou van thee.

Ik hou van wijze spreuken, ook als dat een beetje geitenwollensok gevonden wordt, ik hou ervan.

De combinatie geeft me vaak een glimlach, maakt een dag goed, laat me even stilstaan bij de goede dingen in het leven, ook als het een baaldag is. Mijn thee heeft vaak gelijk, als het gaat om kleine dingen als het delen van lekkers, maar ook als het gaat om grotere zaken.

Gisteren, na een lange vergadering, zei mijn thee het volgende:

Gisteravond las ik laat nog een paar blogjes, en aangekomen bij Roos zag ik een fantastisch initiatief, opgezet om haar te helpen de zware financiële last van ziek zijn te dragen.

Ik heb zelf een vervelende ziekte en merk dat dat geld kost, maar kan de kosten dragen. Voor Roos is dat moeilijker. Daarom richtte haar zenlerares een fonds op, raising roses, lees hier haar mooie verhaal.

Ik luister naar mijn thee, en naar mijn hart.

I love tea.

I love wise sayings, and I love the combination. My tea can create a smile, make my day, make me stop to think about the good in life, even when it is a rainy day. My tea is right all the time, if it is about  sharing something small or bigger things about how to live your life.

Yesterday, after a long meeting, my tea told me to do things in a way I would like them to happen to me.

Yesterday evening I read a few blogs, including  Roos. There I saw that there is a wonderful initiative to help her carry the financial burden of being sick.

I have a desease myself and know being sick costs more money than most people think, but I can still pay all the bills. That is a bit harder for Roos. That is why her zen-teacher started a fund, read all about it here.

I listen to my tea, and my heart.