Het is lente, en de Snoezepoes viert dat door op onze brede vensterbank alle zonnestralen die binnen komen al spinnend op te vangen. Hij draait eens op zijn rug, rekt zich af en toe wat uit, maar verder gebeurt er momenteel niet zo veel in het leven van de Snoezepoes. Omdat hij er zo schattig bij ligt, krijgt hij af en toe een knuffel van meneer Snoeshaan of ondergetekende, die hij dankbaar in ontvangst neemt door het spinvolume nog wat omhoog te gooien. Het is genieten, zo'n poezebeest in huis!
In het gouden zonlicht glanst zijn dikke vacht, en ook de snorharen vangen licht waardoor ze extra opvallen.
Ons haarballetje ziet er gezond uit en houdt het netjes bij door zichzelf uitgebreid te wassen, bij voorkeur 's ochtends vroeg, hangend in het holletje dat mijn opgetrokken benen maken als ik nog lekker lig te slapen...
Jammer is wel dat er een heleboel weer af moet. Van dat haar, bedoel ik. Het is een fabeltje dat katten twee keer per jaar verharen, dat doen ze namelijk constant. Maar dat neem je voor lief, want het zijn superleuke beesten en bovendien lekker zelfstandig zodat het ook nog verhoudingsgewijs weinig energie kost.
Totdat de lente aanbreekt, want dat gaat het lichte verharen over, en begint het extreme verharen. Opeens kom je plukjes haar tegen op de trap, zit je shirt vol haar nog voordat je de kat aangeraakt hebt, en vraag je je af hoe het kan dat stofzuigen geen enkel effect lijkt te hebben...
Als je geluk hebt, heb je een kat die graag geborsteld wordt. Wij hebben geen geluk, maar ruzie zodra de borstel in zicht is.
Elk voorjaar verbaas ik me dat er zoveel haar van zo'n beestje komt, en dat je dan toch het verschil nauwelijks ziet. Het lijkt me wetenschappelijk onmogelijk, maar de wonderen zijn de wereld niet uit, sterker nog, elke lente begint het gewoon opnieuw, en ook in de herfst doen ze nog een ronde. Niet gek dat de Snoezepoes maar wat ligt te soezen, hij is eigenlijk heel druk!
Want misschien is dat hardere spinnen dan toch gewoon de heel hard werkende haarfabriek die je hoort!
It;s spring in Holland, and the Snoezepoes is celebrating that by absorbing every sunbeam that comes trough the window. He lies there, purring, and enjoys a little cuddle now and then, wich makes him purr even louder. I love having a cat!
The gold sunlight makes his fur light up a bit. It looks great, and it is a shame it has to go. The hair, I mean. It isn't true that cats only loose their fur twice a year, they do that all the time. But in spring, it just stops being a little bit. There comes a day in every cat-owners life that he suddenly notices bits of hair on the stairs, and wonders why a t-shirt is filled with hair even before you've touched a cat. Vacuuming doesn't seem to have any influence. If you are lucky, you have a cat that likes to be brushed. We are not lucky.
Each spring I am completely amazed by the amount of hair that comes from my cat while you hardly see the difference. It seems scientifically impossible. Or maybe the nice purring is a actually the sound of the hardworking fur-factory inside a cat!
