Zoals katten dat doen

Onze Snoezepoes is nooit bang voor water geweest.
De plantenspuit liet hem koud, alleen de koude kraan toen hij écht stout was of een val in het bad zijn watergerelateerde zaken die hem vast niet bij blijven als goede herinneringen, maar dat zal eerder met het schrikeffect te maken hebben dan met het water zelf.
Als kitten liep hij graag door een klein laagje water in de douchecabine, te kijken hoe dat kleine lijfje 'golven' wist te maken. Hij is wel eens thuis gekomen met een natte kop en een vis of rivierkreeft, en komt af en toe knuffelen, stinkend naar sloot. Hij houdt blijkbaar van vissen.
Hij ligt ook graag in de wasbak (erg onhandig, maar katten doen graag dingen die voor mensen niet handig zijn) en gaat gerust een blokje om als het regent.

Sneeuw is ook water, al vraag ik me af of de Snoezepoes zich dat realiseert.
Wat hij zich wel realiseert, is dat het iets zeldzaams is. Hij komt ons dat graag vertellen, luid mauwend komt hij al door het kattenluik, alsof hij roept: 'kom kijken, kom kijken, er is iets aan de hand!' Vervolgens zoekt hij ons op om het volume nog een tikje omhoog te schroeven zodat hij er zeker van is dat de boodschap overgebracht wordt.
Ook als het niet zo relevant is voor ons (in dromenland maken de weersomstandigheden niet uit) en het tijdstip niet het meest handig is (nieuws bewaren voor morgen is heel ingewikkeld voor de Snoezepoes). Het gebeurt dus wel eens dat we een koude, natte Snoezepoes hebben die over het bed stuitert om ons te vertellen dat het allemaal zo spannend is buiten.

Vandaag ben ik dus een beetje moe, want vannacht bleef het sneeuwen.
Vanmorgen maakte de witte wereld veel goed, maar een beetje lastig vind ik wel dat de Snoezepoes inmiddels een plekje aan het voeteneind gevonden had waar hij eens lekker bij zou gaan komen van zijn wilde avonturen die nacht... Terwijl ik me uit mijn warme bed en in de koude wereld probeerde te trekken, besloot hij heerlijk ongestoord een lekker slapie te gaan doen.
En daar dan ontzettend onschuldig en schattig bij te kijken.

En nu ligt hij daar waarschijnlijk nog, lekker te slapen, want wie weet wat hij vannacht weer mee gaat maken. Je moet een beetje fit zijn, als kat, dus hij is vast goed uitgerust als ik thuis kom van mijn werk. En als hij toch nog wat slaap heeft, doet hij vanavond gewoon nog een dutje op de bank.

Draait hij zijn pootje niet voor om!

Water never feared our Snoezepoes, and neither does snow.
In fact, he gets so exided that he has to come home and tell us all about it, even if the time isn't really right for it and we are trying to sleep... He comes home and keeps miauwing until he is upstairs, bouncing on our bed to make sure we get the message that someting extraoridinairy is going on.
Last night it snowed a lot.
The white world made me happy when I woke up, but I had some mixed feelings about the Snoezepoes, who was finding a spot on the bed to sleep while I had to go to work... I understand though, a cat has a busy life and he has to be ready for the next adventure. He probably slept all day, and if that might not have been enough, he can always take a little nap on the couch... As I plan to do!